Custom Search

Thursday, December 24, 2009

പ്രവാസം


--------------
രക്തം
വിയര്‍ത്ത് കുറുകിയ
മണ മുയരുമ്പോള്‍
സുഗന്ധങ്ങള്‍
പെറ്റു പെരുകാന്‍
കണക്ക്
പുസ്തകത്തി ലൊരു
മയില്‍ പീലി നടും .
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
ഇരട്ടിക്കുമ്പോള്‍
വസന്തങ്ങള്‍ കൊഴിഞ്ഞ്
എല്ലുകള്‍ ഉന്തി
പുറം ചട്ട നരയ്ക്കും .
താളുകള്‍ കാലം കൂടി
തുറക്കുമ്പോള്‍
പിന്നിലും മുന്നിലും
ശിഷ്ടം ശൂന്യത മാത്രം .
വഴി കണക്കിലെ
ഹരിക്കുന്ന കള്ളിയിലാണ്
ജീവിതം ആദ്യമേ
ഞങ്ങള്‍ തെറ്റി സൂക്ഷിച്ചത് .
----------------------------ഷംസ്

2 comments:

വീകെ said...

പാവം പ്രവാസി...
എല്ലാം അറിഞ്ഞുകൊണ്ട്, സന്തോഷപൂർവ്വം മെഴുകുതിരി പോലെ സ്വയം എരിഞ്ഞു തീരാനായ്...
അതു തരുന്ന സംതൃപ്തി മറ്റെവിടന്നു കിട്ടും...?!

Unknown said...

വരികള്‍ വല്ലാതെ മനസ്സില്‍ തട്ടുന്നു......ആശംസകള്‍